شیطون بلا

غصه ام در دل آن جامانده

گاه گاهی دل من میگیرد

بیشتر هنگام غروب

در همان وقت خدا نیز پر از تنهایست

جز خدا نیز کسی تنها نیست

وخدایی که در این نزدیکیست

در همین لحظه به هنگام طلوع

که اذان سردادند

من وضو خواهم ساخت…

اشک چشمانم را

تابه سر منزل زیبای حقیقت برسم…

که تو در پیله ی تنهایی خود، تنهــــایی؟

چه کسی می داند

که تو در حسرت یک روزنه در فردایــی؟

پیله ات را بگشا،

تو به اندازه ی پروانه شدن زیبایــی!!

"سهراب سپهری"